Tower of impeccable notes (serie – Musical Chair)
De Amerikaanse kunstenaar David Smithson (1956) heeft over de hele wereld gewoond en gewerkt (o.a. Italië, Noorwegen, Frankrijk, Kroatië, Duitsland). Kenmerkend voor het werk van David Smithson is zijn kritische houding ten opzichte van de huidige technologische maatschappij en de internationale politiek. De vorm van een toren laat zich in de contouren weliswaar nog gemakkelijk herkennen, maar de begrenzing is minder eenvoudig aan te duiden: waar begint en eindigt de toren? Het is alsof er een figuur op zit, die vervolgens overgaat in de stoel of andersom. De openheid en
ritmiek van de belijning zijn verleidelijk en heel aanstekelijk, het is een spotten met de zwaartekracht en de traditionele opgave als sculptuur. Want hoewel het werk van Smithson zichtbaar wortelt in de geschiedenis van de beeldhouwkunst, lijkt het met diezelfde traditie in een weerspannige dialoog verwikkeld te zijn: het biedt tegenspel. Het werk van Smithson zit vol tegenspraken. Een toren hoort mooi stil te staan. Statisch en solide. De expressief golvende, muzikale lijnen en de ijle constructie maken “Tower of
Impeccable Notes” daarentegen tot metafoor van het immateriële: het reiken naar de geest.
Als concept is de toren geboren tijdens het torenproject “Torenhoog”op de Esplanada in Eindhoven in 1991. Het is voortgekomen uit de “Musical Chair”, als een muzikale figuratief/architecturale synthese waarin Smithson probeert om het structurele en het organische te verbinden. Het concept beschouwde torens historisch gezien als statussymbolen, waarbij David zich goed San Gimignano (bij Siena, Toscane) herinnerde: Wanneer handelaars hun rijkdom
vergrootten werd hieraan uitdrukking gegeven door een toren te bouwen naast hun huis. Tijdens de machtsstrijden die hierop volgden, begonnen de buren elkaar te beschieten vanuit hun torens. Dit gebeurde tijdens de renaissance, en, ironisch gezien is dit nu nog hetzelfde als we ons 11-09-01 herinneren. Behalve deze algemene opmerkingen over torens heeft Smithson zijn eigen toespeling naar prestige in zijn toren verwerkt. Het is een proces in beweging, gebouwd om door zichzelf beklommen te worden naar de top (zonder schedel), maar kan ook beklommen worden. De toren is een schenking aan de gemeente Vlissingen
en was voorheen opgesteld bij de Watertoren aan de rijksweg A58 – het huidige IK eiland.
1991-1992
Stichting Esplanada Eindhoven
David Smithson
Vlissingsestraat/ A58 – afslag Oost-Souburg
gechromeerd staal (6,5 x 5 x 3,5m)
constructiewerk geschilderd